KORAN z interpretacją opatrzoną przypisami w języku polskim

SURA 99

Koran > Suras > SURA 99

SURA 99

AL-ZILZAL (TRZĘSIENIE ZIEMI)

Okres medyński

W Imię Boga Miłosiernego, Współczującego!

  1. Gdy ziemia zatrzęsie się przepisanym jej gwałtownym trzęsieniem
  2. I wyda swoje ciężary;
  3. A człowiek krzyknie: „Cóż z nią jest?” –
  4. Owego dnia ona opowie wszystkie swoje historie,
  5. Gdyż twój Pan natchnął ją do tego[1].
  6. Tego dnia wszyscy ludzie wychodzić będą w różnych grupach, aby ukazano im ich czyny (których dokonali na tym świecie)[2].
  7. I kto uczyni coś z dobrej woli na ciężar atomu, zobaczy to;
  8. A kto uczyni coś ze złej woli na ciężar atomu, zobaczy to[3].
  1. Wersety te zarówno co do swojego sformułowania, jak i znaczenia odnoszą się do dramatycznych wydarzeń, które będą mieć miejsce podczas ostatecznego Zniszczenia i Odbudowania Świata, bądź też nawiązują generalnie do trzęsień ziemi. Podczas ostatecznego unicestwienia świata ziemia zadrży gwałtownym drżeniem (56:4) z powodu straszliwego podmuchu Trąby (79:6). Góry staną się jakby wydmami (73:14), a ziemia równiną (84:3) i wyrzuci to wszystko, co się w niej znajduje, będąc pustą. Innymi słowy, groby zostaną przewrócone i wydadzą swoją zawartość (82:4). Podczas destrukcji wyrzucone zatem będzie wszystko to, co znajduje się w ziemi: martwe ciała, kopalnie i skarby. Po pierwszym podmuchu Trąby nastąpi kolejne (79:7), zmarli zostaną wskrzeszeni i pospieszą na Równinę Zgromadzenia (50:44, 70:43). Niewierni będą świadkami zniszczenia świata i zostaną niezwykle dotknięci drugim podmuchem i wskrzeszeniem.

    To, że ziemia opowie wszystkie swoje historie, musi mieć znaczenie figuratywne i odnosić się do ostatecznego zniszczenia świata. Oznacza to, że wyrzuci swoją zawartość, a niewierzący zrozumieją Prawdę Dnia Sądnego. Zostanie im objawione wszystko, co go dotyczy. Zobaczą również, że wszystko to, co wysłannicy Boga przynieśli od Niego, jest prawdziwe. Po Zmartwychwstaniu Bóg sprawi, że ziemia opowie wszystko to, co zostało na niej uczynione przez rodzaj ludzki. Bóg umożliwi również organom człowieka wypowiedzenie się przeciwko jemu samemu (sura 41:20 – 21, przyp. 6).

    Wszystko to, z powodu czego człowiek cierpi, jest zazwyczaj wynikiem jego własnych grzechów i błędów, buntu przeciwko Bogu i Jego przykazaniom, a także przeciwko prawu religii i życia. Dlatego trzęsienie ziemi, choć nieraz wyrzuca na powierzchnię ziemi skarby i kształtuje surowce w sposób termalny, to przede wszystkim informuje ludzi i ostrzega przed grzechami i błędami. Jak wnioskujemy z niektórych wersetów koranicznych (17:44, 41:22), nawet przedmioty z pozoru martwe mają swoiste życie lub też mają właściwego im ducha, który ich reprezentuje. Czyny ludzkie dotykają ich zatem w sposób bezpośredni. Nie jest przeto błędem interpretowanie tych pięciu wersetów jako takich, które odnoszą się również do wszystkich trzęsień ziemi, mających miejsce na ziemi.

  2. Każdy człowiek przystąpi samodzielnie do Najwyższego Trybunału Boga i będzie pytany o swoje czyny i z nich rozliczany (6:94, 18:48). Ludzie zostaną również podzieleni na Ludzi Raju i Ludzi Piekieł. Ludzie Raju będą się dzielić na dwie podstawowe grupy: tych, którzy staną najbliżej Boga, oraz pozostałych. Na pewnym etapie Dnia Zmartwychwstania ludzie zostaną wezwani w grupach za swymi przywódcami (17:71). Ten werset obejmuje wszystkie te znaczenia.

  3. Cokolwiek by człowiek nie czynił, nic nie umknie Bogu. On zapisuje wszystkie ludzkie czyny. Zarówno w tym świecie, jak i w przyszłym człowiek zobaczy wszystkie swoje czyny i dotkną go jego konsekwencje. To zasada podstawowa. Wierni otrzymają nagrodę za swe dobre pod względem religijnym czyny w życiu wiecznym, chociaż i na tym świecie nie zostaną bez nagrody. Niewierzący otrzymają jednak nagrodę za dobre uczynki jedynie na tym świecie, a odpłatę za złe uczynki dopiero w Zaświatach, choć czasem cierpią za niektóre ze złych uczynków także w życiu doczesnym. W Zaświatach każda osoba zobaczy wszystkie swoje uczynki, nawet te najmniejsze. Jednakże skoro Bóg przebacza wiele złych uczynków popełnionych przez ludzi na tym świecie, za wyjątkiem niewiary i przypisywania Mu współtowarzyszy, to wybaczy także niektóre grzechy Swoich wierzących sług w życiu przyszłym.