KORAN z interpretacją opatrzoną przypisami w języku polskim

Pobierz Koran [.pdf]

SURA 77

Koran > Suras > SURA 77

SURA 77

AL-MURSALAT (GRUPY POSŁAŃCÓW)

Okres mekkański

Sura Wysłannicy objawiona została we wczesnych latach okresu mekkańskiego misji Wysłannika Bożego, niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo, zawiera 50 wersetów i swoją nazwę bierze od słowa al-mursalat (grupy posłańców) w wersecie pierwszym. Sura niniejsza wspomina funkcje pewnych grup aniołów, pełnione przez nie podczas zdarzeń powszechnych, zwracając uwagę na Moc Boga, Prawdę Zmartwychwstania i życia wiecznego, a także ostrzegając przed negowaniem tejże prawdy.

W Imię Boga Miłosiernego, Współczującego!

  1. Na kolejne grupy (aniołów) posyłane z błogosławieństwem,
  2. A potem poruszające się tak szybko i gwałtownie jak burze.
  3. I na tych rozwijających Zwoje Objawienia,
  4. I służących (temu, aby to co słuszne i to co błędne) zostało rozdzielone z całą jasnością,
  5. I przynoszących Objawienie,
  6. Ażeby niektórzy mieli możność upraszania przebaczenia i by niektórzy mogli zostać ostrzeżeni,
  7. Zaiste, to, co wam obiecano – musi mieć miejsce[1]
  8. Wtedy, gdy gwiazdy zgasną
  9. I gdy niebiosa się rozstąpią,
  10. I gdy góry zostaną wydmuchnięte (jak pył),
  11. I kiedy zostanie wyznaczony czas dla Wysłanników (ażeby dawali świadectwo za swoimi społecznościami lub przeciwko nim).
  12. Na jaki dzień został ustanowiony termin (tego wszystkiego)?
  13. Na Dzień Sądu i Rozróżnienia (pomiędzy ludźmi wedle tego, jak postępowali i wierzyli na tym świecie).
  14. Co pozwoli ci pojąć, czym jest Dzień Sądu i Rozróżnienia?
  15. Owego Dnia biada tym, którzy (mu) zaprzeczają.
  16. Czyż My nie unicestwiliśmy dawnych ludów, które za kłamstwo uznawały (ów Dzień)?
  17. Sprawimy przeto, że późniejsze pokolenia podążą za nimi (w tym, że zostaną unicestwione).
  18. Tak oto postępujemy z niewierzącymi i występnymi.
  19. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  20. (Jakże to ośmielacie się zaprzeczać?) Czyż nie stworzyliśmy was ze zwykłego płynu?
  21. Potem umieściliśmy go w pewnym, bezpiecznym miejscu (by tam pozostawał)
  22. Przez z góry wyznaczony termin (stanu brzemiennego).
  23. Tak oto określiliśmy (wszystko, co dotyczy waszej egzystencji), a jakże doskonali jesteśmy w określaniu!
  24. Biada w owym Dniu tym, którzy zaprzeczają!
  25. Czyż nie uczyniliśmy ziemi miejscem zgromadzenia
  26. Zarówno dla żyjących, jak i zmarłych?
  27. I czyż nie umieściliśmy na niej gór mocnych i wyniosłych, i czyż nie daliśmy wam do picia słodkiej wody (która z nich wytryska)?
  28. Biada w owym Dniu tym, którzy zaprzeczają!
  29. „Idźcie w kierunku tego (Ognia), któremu zwykliście byli zaprzeczać!
  30. Idźcie w kierunku cienia (czarnego dymu, unoszącego się ku górze) w trzech kolumnach[2].
  31. On nie da ani (ochładzającego) cienia, ani nic nie pomoże przeciwko płomieniowi.
  32. On (Ogień) będzie wyrzucał z siebie iskry niczym baszty,
  33. (Rozrzucane) jakby to były żółte wielbłądy[3].
  34. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  35. To będzie Dzień, kiedy oni nie wypowiedzą ani słowa;
  36. Ani też nie będzie im wolno się usprawiedliwiać[4].
  37. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  38. „Oto Dzień Sądu i Rozróżnienia (pomiędzy ludźmi – wedle tego, jak wierzyli i co czynili na tym świecie). My zgromadziliśmy was i tych, którzy żyli wcześniej (z wcześniejszych społeczności, które również prawdę uznawały za kłamstwo).
  39. Przeto jeśli macie jakiś plan (uniknięcia Mojej kary), to wykonajcie go (przeciwko Mnie)!”
  40. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  41. Z pewnością bogobojni i pobożni znajdą się pośród przyjemnego cienia i źródeł.
  42. I owoców: takich gatunków, jakich tylko zapragną.
  43. „Jedzcie i pijcie ku zadowoleniu waszych serc – za wszystko to, co zwykliście czynić (w życiu doczesnym)”.
  44. W taki sposób nagradzamy tych, którzy oddani są czynieniu dobra, świadomi, że Bóg ich obserwuje.
  45. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  46. Spożywajcie (dobra tego świata) i radujcie się swoim życiem – przez krótką jedynie chwilę – gdyż jesteście występni, oddani gromadzeniu grzechów!
  47. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  48. Kiedy im mówią: „Pokłońcie się (przed Bogiem w pokorze i oddajcie Mu cześć)!” – to oni nie oddają pokłonów.
  49. Biada owego Dnia tym, którzy zaprzeczają!
  50. W jakież inne Słowo – po tym (Koranie) – uwierzą?

  1. Aniołowie spełniają bardzo ważne funkcje – zarówno w odniesieniu do naszego życia, jak i działania wszechświata. Koran wspomina anioły wraz z powinnościami, jakie spełniają i mówi o grupach, które wypełniają owe powinności. Zob. np. 37:1-3; 79:1-5. Zazwyczaj żyjemy jednak nieświadomi ich obecności, a także obowiązków we wszechświecie. W tych początkowych wersetach Bóg kieruje na nich naszą uwagę, szczególnie na tych spośród nich, którzy przekazują Wysłannikom Objawienie i w ten sposób odgrywają rolę w oddzielaniu tego, co słuszne od tego, co błędne, a także w oddzielaniu tych, którzy służą prawości od tych, którzy służą niesprawiedliwości. Bóg kończy przysięgi, jakie składa na owe anioły podkreślając, że Dzień Zmartwychwstania nadejdzie z pewnością. ↑

  2. Warto zwrócić uwagę na to, że dym Ognia piekielnego będzie się unosił w trzech kolumnach. Nabiera to większego znaczenia, gdy rozważymy to, że Bóg w Koranie stosuje liczbę pojedynczą do światła, natomiast mnogą – do ciemności, jako głębi bądź zasłony ciemności (w języku arabskim liczba mnoga zaczyna się od trójki). To może wskazywać na fakt, że na przestrzeni dziejów zarówno przydawanie Bogu współtowarzyszy, jak i systemy opresyjne opierały się na trzech „kolumnach”. Opisując czyny niewierzących, Koran mówi, że Uczynki ich podobne są też do zasłon ciemności, okrywających bezdenne morze aż do jego głębin, przykrytych falami, które również pokrywają fale, a nad nimi (ciemne) chmury. Ciemność na ciemności; i kiedy człowiek wyciągnie rękę, to ledwie może ją dostrzec. A komu Bóg nie przyznał światła, dla tego światło nie istnieje (24:40). Werset może też nawiązywać do nadużywania trzech podstawowych zdolności, jakie otrzymali ludzie, mianowicie: intelektu, gniewu i pożądania, a także trzech władz, na których oparty jest rząd, mianowicie: władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej. Patrząc z innej perspektywy, to władza, kapitał i wiedza bądź edukacja, albo władza, sprawiedliwość i prawo (zob. 57:25, przyp. 15). Koran powiada na przykład, że Mojżesz został posłany do Faraona, Koraha i Hamana (29:39, 40:24). To musi być jedna z przyczyn – jako przykład mądrości – dla faktu, że podczas hadżdżu pielgrzymi rzucają kamienie w kierunku słupów symbolizujących trzech szatanów (większego, średniego i mniejszego). ↑

  3. Iskry Ognia piekielnego, które są tak wielkie (lub podobne) jak baszty lub wielbłądy, mogą stanowić aluzję do ziemskich rzeczy, które ludzie skazani na Ogień piekielny obdarzają namiętną miłością. Tym, co dla ludzi pustyni stanowi wartość największą, są wielbłądy, podczas gdy ludzie żyjący w miastach i zatraceni w przyjemnościach przywiązani są do tego, by mieć „wyniosłe baszty”. ↑

  4. Według kilku wersetów, ludzie skazani na Piekło będą wypowiadać słowa o różnym ciężarze gatunkowym. Z piekieł na przykład będą zwracać się do Boga i wiernych w Raju (23:105-106), będą zwracać się do głównej straży Piekieł (Malik) (43:77). Podczas swojej drogi do Piekła będą nawoływać wierzących, ażeby pochwycić nieco z ich światła (57:13-14). Niewierzący będą sobie nawzajem czynić wyrzuty w Miejscu Najwyższego Zgromadzenia (36:52; 37:20). Będą się pomiędzy sobą spierać (34:31-33) itp. Możemy zatem podsumować to w taki sposób, że w Dniu Sądu nie wszystko, co będzie miało miejsce, będzie się dziać w tym samym wymiarze. To będzie Dzień, w czasie którego będzie miało miejsce wiele innych „dni”. Ten werset nie jest sprzeczny z innymi, które stwierdzają, że niewierni będą wypowiadać pewne słowa i kusić się o próżne usprawiedliwienia. ↑