AL-FATIHA (OTWIERAJĄCA)

Okres mekkański

Powszechnie przyjmuje się, że sura ta została objawiona w okresie mekkańskim misji prorockiej Muhammada. Niektóre przekazy mówią zaś, iż została objawiona ponownie w Medynie. Była ona najprawdopodobniej pierwszą surą, objawioną w całości. Ze swoim cudownie zwięzłym i zarazem wszechstronnym słownictwem równoważy wysławianie Boga ze wznoszonymi ku Niemu prośbami. Jednocześnie zawiera cztery główne tematy i cele przesłania zawartego w Koranie: (1) stwierdzenie Istnienia i Jedności Boga, (2) Proroctwo, (3) Zmartwychwstanie i życie przyszłe oraz (4) oddawanie Bogu czci i problematykę sprawiedliwości. Nazywana jest surą al-Fatiha, gdyż stanowi rozdział otwierający Koran. Ma również inne nazwy, jak na przykład „Siedem Powtarzanych Dwukrotnie (Wersetów)” – z powodu swej chwały i dostojności, ale także dlatego, że musi być recytowana podczas każdej modlitwy; „Matka Księgi”, gdyż jest rdzeniem całego Koranu, a także – „Skarbnica”, albowiem zawiera wiele cennych prawd. 

---

1.W imię Boga Miłosiernego, Współczującego.

2. Wszelka chwała i dziękczynienie należą się Bogu, Panu światów,

3. Miłosiernemu, Współczującemu,

4. Władcy Dnia Sądu.

5. Tobie jedynie oddajemy cześć i jedynie u Ciebie szukamy pomocy.

6. Prowadź nas Prostą Ścieżką, 

7. Ścieżką tych, których obdarzyłeś Swą łaskawością; nie zaś tych, którzy zasłużyli na (Twój) gniew (karę i potępienie), ani też tych, którzy błądzą