SURA 106

KURAJSZ (KURAJSZYCI)

Okres mekkański

W Imię Boga Miłosiernego, Współczującego!

1. (Choćby) ze względu na (stałą Bożą) łaskę zgody i bezpieczeństwa dla Kurajszytów,
2. Ich zgodę i bezpieczeństwo podczas podróży zimowych i letnich,
3. Niechaj oddają cześć Panu tego Domu (Ka’by),
4. Który zaopatrzył ich w pożywienie, aby nie cierpieli głodu, i zapewnił im bezpieczeństwo, aby nie musieli się lękać^[1].

1. Ten werset wskazuje na przyjęcie przez Boga modlitwy Abrahamowej: I (wspomnij, jak) kiedyś modlił się Abraham: „Mój Panie! Uczyń ją (dolinę nieuprawną) krainą bezpieczną i zaopatrz jej lud w owoce ziemi – tych spośród niego, którzy wierzą w Boga i Dzień Ostatni”. On (jego Pan) odrzekł: „(Dam zaopatrzenie zarówno wierzącym, jak i niewierzącym). Kto zaś jest niewdzięczny i nie wierzy, temu pozwolę się cieszyć krótką chwilę (w tym życiu), a potem przymuszę go do kary Ognia – jakże złe to przeznaczenie!” (2:126) ↑