SURA 87

AL-A‘LĀ (NAJWYŻSZY)

Okres mekkański

W Imię Boga Miłosiernego, Współczującego!

1. Wysławiaj Imię swego Pana, Najwyższego,
2. Który stwarza i nadaje kształt we właściwych proporcjach,
3. Który ustala (poszczególne życie, naturę i cel każdego stworzenia) i prowadzi (je ku wypełnieniu tego celu);
4. Który wyprowadza pastwisko,
5. Po czym obraca je w ciemne, gnijące ściernisko^[1].
6. (Dla poprowadzenia rodzaju ludzkiego) ustanowimy w twoim sercu Koran i nakażemy ci recytować (go innym), i ty nie zapomnisz (nic z niego)^[2]
7. Za wyjątkiem tego, co Bóg zechce^[3]. Zaprawdę, on zna wszystko to, co jest jawne i wszystko to, co pozostaje ukryte (także to, co jest w was na zewnątrz i w waszych wnętrzach).
8. My poprowadzimy cię ku najłatwiejszej z dróg (we wszystkich sprawach).
9. Napominaj zatem i nauczaj (ich o prawdzie), o ile napomnienie i nauczanie będzie pożyteczne^[4].
10. Zważał na nauczanie będzie ten, kto się lęka Boga.
11. Lecz najbardziej niegodziwy będzie się trzymał od niego z dala;
12. Ten, który wejdzie do Wielkiego Ognia (piekieł), by się (w nim) palić.
13. On ani w nim nie umrze (by się uwolnić od mąk kary), ani nie będzie żył.
14. Zaiste, szczęśliwy jest ten, kto się oczyszcza (z grzechów i ze swojego majątku, wydając z niego na sprawę Boga i dla potrzebujących);
15. Kto wspomina Imię swego Pana i wykonuje modlitwę^[5].
16. Lecz wy (ludzie) skłaniacie się ku życiu tego świata;
17. Tymczasem życie na Tamtym Świecie jest lepsze i trwalsze^[6].
18. Zaprawdę, to jest zawarte we wcześniejszych zwojach.
19. Zwojach Abrahama i Mojżesza^[7].

1. Komentatorzy koraniczni znajdują w tym wersecie odniesienia do węgla i ropy, gdyż oryginalne słowa, przetłumaczone tutaj jako ciemne, gnijące ściernisko, konotują nawóz, węgiel drzewny i sterty nieczystości niesione przez powódź. ↑

2. Zob. 20:114; 75:16-19; przyp. 5. ↑

3. Wielu komentatorów koranicznych słusznie uważa ten wyjątek za spokrewniony z zasadą abrogacji, ustanowioną w 2:106: (Chociaż będą wykorzystywać abrogację niektórych drugorzędnych zasad, ażeby rzucić wyzwanie twojej władzy i autorytetowi, to prawda jest taka, że) My nie unieważniamy żadnego wersetu, ani też nie pomijamy (aby został zapomniany), chyba że przynosimy lepszy od niego lub podobny (bardziej przystający do czasu i warunków w czasie udoskonalania Religii i wypełniania Naszej łaskawości wobec was). Czyż nie wiecie (a z pewnością wiecie), że Bóg ma pełną władzę na wszystkimi rzeczami? Ten werset nie oznacza, że coś z Koranu Bóg nakazał Wysłannikowi zapomnieć. Ten wyjątek jest jak wyjątek w wersecie 11:108 (zob. tamże przyp. 24). W ten sposób zostało podkreślone to, że wszystko zależy od absolutnej Woli Boga. ↑

4. Koran powiada, że nauczanie i napominanie będą z pożytkiem dla wiernych (51:55), a ten, kto stoi z lękiem przed Bogiem, otrzyma naukę i napomnienie (następuje to w następnym wersecie tej sury), a Wysłannik otrzymuje polecenie, by odsunął się od tych, którzy zdecydowanie odwracają się od Księgi Boga i wspominania Stwórcy, a także mają na celu tylko życie doczesne i nie pragną niczego innego, jak tylko uciech tego świata (53:29). Toteż nauczający albo głoszący religię powinien obserwować, czy jego nauczanie jest pożyteczne, a także w jakich okolicznościach i komu należy głosić dobrą nowinę o Bogu. Należy również jednak wskazać, że nauczanie i głoszenie wiary przyniosą pożytek, zwłaszcza jeśli czynią to ludzie szczerzy, tacy jak prorocy. Z niniejszego wersetu wynika także to, że naszą powinnością jest konstruktywne krzewienie wiary. ↑

5. Wedle pewnych przekazów tradycji profetycznej, w ostatnich dwu wersetach zawarta jest aluzja do tego, że datki dobroczynne mają być przekazywane przed ‘Id al-Fitr (święto religijne z okazji zakończenia miesiąca postu – ramadanu) oraz modlitwą w zgromadzeniu tego dnia. Miało to zostać przykazane w Medynie (komentarz at-Tabari, ar-Razi, i al-Kurtubi). ↑

6. Życie na Tamtym Świecie jest nieporównywalnie dobre i wieczne. W wersecie zostało użyte wyrażenie: lepsze i trwalsze ze względu na porównanie z życiem doczesnym. ↑

7. Treść wersetów 14-17 jest zawarta także we wcześniejszych Boskich Pismach. Wspomniane zostały jedynie Zwoje dane Abrahamowi i Mojżeszowi, niech będzie z nimi pokój, co ma na celu skierowanie naszej uwagi na ich wysoką rangę pośród wcześniejszych Objawień. Pewne przekazy mówią, że przed Torą Prorok Mojżesz otrzymał zwój składający się z dziesięciu stronic (as-Sujuti od Ibn Mirdałajh i Ibn Asakir). ↑